Ιμπν αλ-Χάιταμ

(Βασόρα, Ιράκ 965; – Κάιρο 1039;). Άραβας μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, γιατρός και φυσικός, γνωστός στην Ευρώπη ως Αλχαζέν ή Αβενάταν. Έδρασε κυρίως στην Αίγυπτο, τον περισσότερο καιρό στην υπηρεσία του φατιμίδη χαλίφη αλ Χακίμ, στον οποίο υπέδειξε να αλλάξει τον ρου του Νείλου. Από τα πολυάριθμα έργα του έγιναν γνωστά στη Δύση το De crepusculis et nubium ascensionibus, το οποίο τυπώθηκε το 1542 και το Κιτάμπ αλ Μαναζίρ, μελέτη φυσικομαθηματικής οπτικής, η οποία μεταφράστηκε στα λατινικά με τον τίτλο Opticae thesaurus Alhazeni libri septem και τυπώθηκε στη Βασιλεία το 1572. Αλλά το σύγγραμμα ήταν ήδη γνωστό στην Ευρώπη από τον 13o αι. και επηρέασε πολύ τη δυτικοευρωπαϊκή οπτική από τον Βιτέλο και τον Ρογήρο Βάκωνα (Ρότζερ Μπέικον) έως τον Κέπλερ. Από τη φιλοσοφική εργασία του ξεχωρίζουν τα σχόλιά του στο Όργανον, στο Περί ψυχής και σε άλλα έργα του Αριστοτέλη.